Page 163 - GREC14N_SKG_03

στον δρόμο για τους χριστιανούς.
Ήταν και οι ποικίλες, οι παράξενες
ενδυμασίες, τα φέσια και τα καλπάκια,
τα σαρίκια και τα ημίψηλα· τα
γυμνά ποδάρια των χαμάληδων, τα
τσαρούχια και οι μαλακές μπότες,
τα καλογυαλισμένα σκαρπίνια των
Φράγκων.
Το πιο εντυπωσιακό όμως από όλα
για τον Αλέξανδρο ήταν η ατέλειωτη
ποικιλία στην εμφάνιση και στη
συμπεριφορά των γυναικών. Ψηλές
και σταράτες Ρωμιές με ωραίους
κότσους κυκλοφορούσαν ανάμεσα στον
κόσμο, χωρίς να κοιτούν γύρω τους.
Κομψές Φράγκες, με μπούκλες και
κρινολίνα, σκορπούσαν χαμόγελα και
κουβέντιαζαν άνετα με τους άνδρες
στην αγορά.
Περήφανες, ανοιχτόχρωμες Βλάχες με
υφαντές ποδιές και ένα τσούρμο παιδιά
γύρω τους περπατούσαν γρήγορα λες
και κάτι πολύ σημαντικό ήθελαν να
προλάβουν. Ακριβοθώρητες, σοβαρές
Εβραίες με τα μαλλιά πλεγμένα
κοτσίδα και μεταξωτούς φιλέδες
ανακατεύονταν με τον κόσμο μόνο όταν
δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά,
ενώ το παλικάρι είδε δυο τρεις άμαξες
που μετέφεραν στρουμπουλές
μουσουλμάνες καλυμμένες με
γιασμάκια και φερετζέδες.
Είχε απ’ όλα η πόλη, είχε και
κατάξανθες Ουκρανές, και νταρντάνες
Βουλγάρες, λυγερόκορμες Σέρβες,
γαϊτανοφρύδες Αρμένισσες.
«Τον νου σου!» τον προειδοποίησε ο
πατέρας του. «Ανάλογα με τη φυλή
στην οποία ανήκει μια γυναίκα, η
τιμωρία για όποιον τολμήσει να την
ατιμάσει κυμαίνεται από γάμο έως
θάνατο με κόψιμο των αχαμνών!»
και είχε γελάσει τρανταχτά, τόσο
τρανταχτά, που ο νεαρός σχεδόν
τρόμαξε. Ούτε κατανόησε ποιο
ακριβώς ήταν το αστείο. [...]

163