Page 162 - GREC14N_SKG_03

SKG

τσέπες για μαντίλι, κάλυψε μ’ αυτό τα ρουθούνια του. Ξεχνώντας το
ανακατωμένο του στομάχι ο Αλέξανδρος συνέχιζε να παρατηρεί την
πόλη που του αποκαλυπτόταν αργά, σχεδόν λάγνα, σαν ένα κορίτσι
που αφαιρεί ντροπαλά ένα ένα τα πέπλα την πρώτη νύχτα του γάμου.
Από την απόσταση εκείνη μπορούσε πια να ξεχωρίσει τους τρούλους
και μερικά καμπαναριά διάσπαρτων χριστιανικών εκκλησιών, όπως και
τις συστάδες δέντρων που ανηφόριζαν παράλληλα με τα ανατολικά τείχη
για να καταλήξουν σε καταπράσινους λόφους. Εκείνοι οι λόφοι έμοιαζαν να και αγνοούμε αν ήταν από πατρική αγάπη
βάζουν πλάτη και να προσπαθούν να αναχαιτίσουν τη φόρα με την οποία ή χαρά που είχε γίνει το δικό του–, του
η πόλη επεκτεινόταν προς τα πάνω, προς τον βορρά. Ήταν ολοφάνερο ότι εξήγησε πως στην πόλη, εκτός από τους
ασφυκτιούσε μέσα στα όρια που είχαν χαράξει και χτίσει Σεφαραδίτες Εβραίους,
οι Βυζαντινοί. τους Ρωμιούς και τους
Όταν το πλοίο έκοψε αριστερά για να πιάσει λιμάνι, ο Τούρκους, έμεναν
Αλέξανδρος με το ζόρι άφησε την εικόνα από τα μάτια Βλάχοι, Σέρβοι,
του και ετοιμάστηκε για την αποβίβαση. Κάθιδρος Βούλγαροι, Αλβανοί,
και ταλαιπωρημένος, στα όρια της εξάντλησης από Αρμένηδες, Ουκρανοί,
το μεγάλο ταξίδι –είχε διασχίσει σχεδόν ολόκληρη Ρουμάνοι και κάμποσοι
την Ευρώπη αλλάζοντας τρένα και πλοία–, κατέβηκε Φραγκολεβαντίνοι.
με ασταθές βήμα την ξύλινη σκάλα, παρατηρώντας Όλοι αυτοί, εκτός
την κίνηση που λόγω του κατάπλου ήταν εξαιρετικά από τα λαντίνο και
ζωηρή. Φωνακλάδες και αεικίνητοι αχθοφόροι τα τούρκικα που
ξεσήκωναν τον τόπο με προστάγματα, παρακάλια και χρησιμοποιούσαν
υποσχέσεις μπροστά σε έναν τετράγωνο πύργο γεμάτο στις εμπορικές
κανόνια, προσπαθώντας να αναλάβει ο καθένας για τον συναλλαγές, μιλούσαν
εαυτό του όσο το δυνατόν περισσότερες αποσκευές Who is who και τις μητρικές
επιβατών ή εμπορεύματα. τους γλώσσες. Και
«Όμορφη είναι τούτη η πόλη...» μουρμούρισε στα Mary Kontzoglou δεν είχε παραλείψει
χαμένα βγαίνοντας από το ναυτιλιακό γραφείο των is a successful writer. She να του τονίσει πως
was born in Thessaloniki
Άμποτ δίπλα από την πύλη Τοπ Χανέ, όπου είχε and lives there. The αυτή η πανσπερμία
συναντήσει τον πατέρα του. Enchanted Ones, Las φυλών δημιουργούσε
«Ναι» του απάντησε εκείνος αφήνοντας το χέρι Incantadas, a spellbinding και διαλέκτους
story of love and death
κάποιου που μόλις είχε σφίξει, έκανε με τους πάντες based on actual events, αποτελούμενες από
χειραψία και σκορπούσε χαμόγελα, ο Αλέξανδρος unfolds inside the δυο και τρεις γλώσσες,
είχε εντυπωσιαστεί. «Ναι, η Σαλονίκη είναι μια legends and the alleys of και έτσι, από όλο
αρχόντισσα!» Ούτε «Καλώς ήρθες» ούτε «Τι κάνεις, γιε Salonika. Η επιτυχημένη αυτό το γλωσσικό
μου;» ούτε αγκαλιές, πολύ περισσότερο ούτε φιλιά. συγγραφέας γεννήθηκε και ανακάτεμα, είχε
ζει στη Θεσσαλονίκη. Oι
Μαγεμένες, μια σαγηνευτική φτιαχτεί το πολύχρωμο Excerpt and cover from the book The Enchanted Ones, by Mary Kontzoglou, Ed. Metaixmio, Athens 2017, Greek edition.
ιστορία έρωτα και θανάτου, ηχητικό χαλί που
ξεδιπλώνεται μέσα στους
Λίγες περπατώντας στους θρύλους και τα σοκάκια της κάλυπτε τα σοκάκια
της πόλης.
δρόμους της πόλης,
ώρες κατόπιν πρότασης του γενέτειράς της. Δεν ήταν όμως μόνο
Περικλή, που διαπίστωνε
οι ήχοι πολλοί, ήταν
αργό- πως ήταν δύσκολο να μείνει και η πληθώρα των
τερα στον ίδιο κλειστό χώρο συναγωγών, των
χριστιανικών ναών και
με τον άγνωστο γιο του, ο
Αλέξανδρος νόμιζε πως των μουσουλμανικών
είχε βρεθεί στον πύργο τεμενών, ήταν τα
της Βαβέλ, τόσες πολλές διαφορετικά σπίτια –
του είχαν φανεί πως ήταν ψηλές αυλές για τους
οι γλώσσες που μιλούσαν Εβραίους, ψηλές αυλές
οι άνθρωποι εκεί, ενώ στο Παρίσι, για παράδειγμα, και καφασωτά για
άκουγε σχεδόν αποκλειστικά γαλλικά. τους μουσουλμάνους,
Ο Περικλής, περήφανος για τον ερχομό του γιου του – παράθυρα ανοιχτά
162 GREC14N S/F 2018